Coraz częściej do mojej kancelarii trafiają osoby, które otrzymują z ZUS decyzje stwierdzające, że depresja, zaburzenia nerwicowe, stany lękowe, czyli ogólnie rzecz ujmując schorzenia natury psychicznej stanowią choroby współistniejące do chorób natury somatycznej (narządów ruchu, serca, itd.).
Jak pojęcie choroby współistniejącej rozumie ZUS?
ZUS poprzez pojęciem choroby współistniejącej klasyfikuje przebieg nasilenia objawów bólowych w skutek istnienia chorób o podłożu psychicznym. Przykładowo oznacza to, iż przewlekłe bóle kręgosłupa ulegają nasileniu w skutek zaburzeń zdrowia psychicznego.
Jak pojęcie choroby współistniejącej rozumiem ja?
Zgodnie z art. 8 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby – nie dłużej jednak niż przez 182 dni. Art. 9 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej “okresem zasiłkowym”, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.
Jak widać powyżej ustawodawca w żadnym z przepisów nie posługuje się pojęciem schorzeń współistniejących , albowiem okresy zasiłkowe odnoszą się do tych samych schorzeń lub różnych, a nie współistniejących.
Owszem depresja może być uznana za schorzenie współistniejące, ale w zupełnie innym kontekście. Istotne jest żeby okres poprzedniej niezdolności do pracy został zakończony odzyskaniem zdolności do pracy. Jeżeli się tak nie stanie tzn. powołany w sprawie biegły stwierdzi, iż nie doszło do odzyskania stanu zdrowia powodującego istnienie poprzedniej niezdolności do pracy, to rzeczywiście depresja na którą wystawiono kolejne zwolnienie będzie uznana za schorzenie współistniejące (istniejące obok poprzedniego niewyleczonego schorzenia).
Uważam, że warto podkreślić że samo przyjmowanie leków psychotropowych, a nawet zwiększenie ich dawki nie świadczy o niezdolności do pracy zawodowej, bowiem ocenie podlega stan psychiczny, nasilenie określonych dolegliwości.
Podobne artykuły
Miała konsultacje z zus 3 wypisy ze szpitala łącze się psychiatryczne i dostałam skierowanie na konsultacja psychiatry