Samo zawarcie umowy o pracę nie przesądza o nawiązaniu stosunku pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych posiada bogate oręże w negowaniu umów o pracę zawieranych przez kobiety ciężarne.
W dniu dzisiejszym nawiązując do wpisu pt.: fikcyjna umowa o pracę zajmę się krótkim podsumowaniem sposobów podważania przez ZUS umów o pracę zawieranych z kobietami ciężarnymi oraz ewentualnych argumentów służących obronie kobiet ubezpieczonych.
Pozorna umowa o pracę.
ZUS stwierdzi, iż umowa o pracę została zawarta dla pozoru, jeżeli żadna ze stron stosunku pracy nie miała zamiaru realizacji postanowień umowy tzn. pracodawca nie odczuwał potrzeby zatrudnienia pracownika, pracownik natomiast nie chciał świadczyć pracy. Oświadczenia woli złożone przez strony stosunku pracy zmierzały wyłącznie do wywołania skutku w sferze ubezpieczenia społecznego.
Ubezpieczona w sprawie wywołanej odwołaniem od decyzji ZUS powinna wykazać przede wszystkim faktyczne zatrudnienie rozumiane jako wykonywanie pracy w ramach zawartego stosunku pracy. Dla uznania, że strony umowy o pracę faktycznie wykonywały wypływające z niej prawa i obowiązki nie jest wystarczające spełnienie warunków formalnych zatrudnienia takich, jak: potwierdzenie na piśmie przez pracodawcę faktu zawarcia umowy o pracę, przejścia szkolenia BHP, uzyskanie zaświadczenia lekarskiego o zdolności do pracy, czy zgłoszenie do ubezpieczenia, a konieczne jest ustalenie, że strony miały zamiar wykonywać obowiązki stron stosunku pracy i to czyniły.
Umowa o pracę zawarta w celu obejścia prawa.
Umowa o pracę zostanie przez ZUS uznana za nieważną jako zawartą w celu obejścia prawa, jeżeli strony umowy o pracę miały zamiar realizacji umowy, jednak w warunkach innych niż wynikających z samej umowy o pracę. Przykład może stanowić tutaj umowa zawarta na pełen etat, a realizowana tylko przez 4 godziny dziennie.
W sytuacji, gdy umowa jest wykonywana zgodnie z jej treścią, nie można przyjąć, że celem tej umowy było obejście prawa, nawet wówczas, gdy obie strony umowy wiedziały o ciąży pracownicy i związanej z tym konieczności przerwania pracy na czas porodu i urlopu macierzyńskiego. Prawo nie zakazuje bowiem zatrudniania kobiet w ciąży, a przeciwnie, pytanie kobiety przy zawieraniu umowy o pracę o ciążę, czy też odmowa zatrudnienia kobiety tylko z tej przyczyny, że jest w ciąży, byłaby uznana za dyskryminację. Ponadto w swoich orzeczeniach Sąd Najwyższy wielokrotnie wskazywał, że dążenie przez kobietę w ciąży do podlegania pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu nie może być uznane za sprzeczne z prawem. Stronom umowy o pracę, na podstawie, której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy.
Umowa o pracę sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Za przyjęciem nieważności nawiązanej przez strony umowy o pracę, wynikającej z jej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego może przemawiać: krótki okres zatrudnienia ubezpieczonej, charakter dotychczasowej współpracy zawodowej stron, wysokość wygórowanego wynagrodzenia ubezpieczonej, nieadekwatnego do powierzonego jej i faktycznie realizowanego zakresu czynności, dysproporcja pomiędzy wynagrodzeniem ubezpieczonej, a zarobkami pozostałych osób świadczących pracę u tego samego pracodawcy, zadeklarowanie wysokiej stawki wynagrodzenia pomimo straty finansowej pracodawcy.
Bardzo często ZUS jako podstawę stwierdzenia nieważności podaje niewłaściwą z w/w przyczyn, daje to możliwość zmiany negatywnej decyzji przed Sądem.
Podobne artykuły
