O tym, czym jest świadczenie przedemerytalne i kiedy przysługuje pisałam już na blogu w wpisie pt. Świadczenie przedemerytalne.
Oczywiście ZUS, ma wiele argumentów na podstawie, których świadczenia takiego może odmówić, jednakże nie zawsze wynikają one z przepisów prawa.
Częstą przyczyną odmowy prawa do świadczenia przedemerytalnego używaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzjach o odmowie przyznania prawa do świadczenia jest wskazanie, iż osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne nie spełniała warunku określonego w art. 2 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, bowiem po ustaniu zatrudnienia osoba taka podejmowała aktywność zawodową np. poprzez zawarcie umowy cywilnoprawnej.
Czy ZUS ma rację?
Oczywiście że nie!
W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że przy regulowaniu przepisów warunkujących przyznanie prawa do świadczeń przedemerytalnych celem ustawodawcy było zabezpieczenie materialne osób, które po ustaniu zatrudnienia z przyczyn od nich niezależnych, nie mogą podjąć nowej pracy z uwagi na sytuację na rynku pracy. Przepisy prawa uzależniają nabycie prawa do świadczenia przedemerytalnego od łącznego spełnienia warunków w postaci:
- zatrudnienia przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy u pracodawcy, u którego doszło do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów o promocji zatrudnienia,
- legitymowania się okresem uprawniającym do emerytury wynoszącym co najmniej 40 dla mężczyzn,
- posiadanie statusu bezrobotnego i pobieranie zasiłku z tego tytułu przez okres co najmniej 6 miesięcy,
- braku odmowy propozycji pracy zarobkowej oraz złożenia wniosku przed upływem 30 dni od wydania stosownego zaświadczenia przez urząd pracy.
żadna z powyższych norm nie przewiduje warunku pozostawania w stosunku pracy bezpośrednio przed nabyciem prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Zauważyć trzeba, że ustawodawca nie sprecyzował kolejnego wymagania aby 6 miesięczny okres nieprzerwanego pobierania zasiłku dla bezrobotnych przypadał bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy.
Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w uchwale z 2 lipca 2013 r., sygn. akt III UZP 2/13:
“Okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonego w art. 2 ust. 3 powołanej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, nie musi przypadać bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn wymienionych w art. 2 ust. 1 tej ustawy”.
Jak wynika z przedstawionego przykładu, ZUS bardzo często stosuje swoją własną wykładnię przepisów, pomimo iż orzecznictwo Sądów Powszechnych oraz Sądu Najwyższego stoi do niej w absolutnej opozycji. Jedyną drogą niezbędną do uzyskania należnego świadczenia przedemerytalnego jest więc skierowanie do Sądu odwołania od decyzji ZUS.
Podobne artykuły
