Wcześniejsza emerytura
Wcześniejsza emerytura lekarza stomatologa
Dział XII załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – do okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach zalicza prace lekarzy świadczone w określony sposób:
- Prace na oddziałach: intensywnej opieki medycznej, anestezjologii, psychiatrycznych i odwykowych, onkologicznych, leczenia oparzeń oraz ostrych zatruć w bezpośrednim kontakcie z pacjentami;
- Prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace lekarzy stomatologów.
Dzisiejszy wpis skupię na pracy lekarzy stomatologów, natomiast zasady określania uprawnień emerytalnych w przypadku wszystkich określonych powyżej dyscyplin medycyny będą podobne.
Emerytura w wieku obniżonym będzie przysługiwała każdemu stomatologowi, który:
Na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się:
- okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wymiarze 15 lat;
- 20-letnim dla kobiet i 25 letnim dla mężczyzna stażem pracy;
Ponadto na dzień złożenia wniosku kobieta stomatolog powinna mieć ukończone 55 lat życia, zaś mężczyzna 60 lat życia.
Zgodnie z § 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – do okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach można zaliczyć tylko pracę świadczoną jako pracownik, nie zaś wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym dentyści prowadzący przed dniem 1 stycznia 1999r. praktykę zawodową tylko w formie własnego gabinetu, nie mogą liczyć na zaliczenie tej pracy do kategorii prac szczególnych (pomimo, iż wykonywać mogli dokładnie te same czynności, co ich koledzy zatrudnieni w przychodniach).
Jeżeli natomiast lekarz przed 99r. zatrudniony był na pełen etat, natomiast po pracy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przyjmował pacjentów w swoim gabinecie, jak najbardziej spełnia kryteria uprawniające do wcześniejszej emerytury.
Kolejnym utrudnieniem wynikającym ze specyfiki pracy stomatologa było wykonywanie prac w ramach zatrudnienia w kilku podmiotach. Możliwa przecież jest sytuacja, w której lekarz 4 godzinny dziennie pracował w placówce A, natomiast pozostałe 4 godziny w placówce B. Jeżeli łączny wymiar czasu pracy wynosił 1 etat (8 godzin dziennie), świadczona praca winna zostać zaliczona jako wykonywana w warunkach szczególnych.
Po ostatnie należy pamiętać, iż brak dokumentu w postaci świadectwa pracy w warunkach szczególnych sporządzonego na urzędowym formularzu – nie uniemożliwia przejścia na wcześniejszą emeryturę. Świadectwo pracy ma w postępowaniu przed Sądem jedynie walor dokumentu prywatnego, który może zostać zastąpiony przez inne środki dowodowe.