Podleganie ubezpieczeniom społecznym
Obniżenie składki ZUS przez przedsiębiorcę przed otrzymaniem prawa do zasiłku chorobowego – ustanie dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
Przedsiębiorca, który stał się niezdolny do pracy do czasu wydania decyzji ZUS przyznającej prawo do zasiłku chorobowego lub do czasu jego wypłaty powinien opłacać składki ZUS w pełnej wysokości, tj. tak jakby nie posiadał prawa do zasiłku w innym wypadku może narazić się na poważne problemy ZUS.
Bardzo często zdarza się, iż przedsiębiorcy nie czekając na wypłatę zasiłku chorobowego, pomniejszają należne składki tak jakby takie prawo już nabyli, w konsekwencji płacą składki w zaniżonej wysokości, co powoduje ustanie dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z uwagi na opłacenie składki w zaniżonej wysokości i odmowę prawa do zasiłku chorobowego.
Czy to oznacza, iż przedsiębiorca powinien zaniechać odwoływania się od decyzji ZUS?
Zdecydowanie NIE! Ustanie dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego powoduje, iż kolejny zasiłek chorobowy możemy nabyć dopiero po okresie wyczekiwania, tj. 90 dniach podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, dlatego warto wziąć sprawę w swoje ręce i powalczyć o przywrócenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
Po otrzymaniu decyzji ZUS o odmowie przyznania prawa do zasiłku chorobowego z uwagi na zapłacenie składki w zaniżonej wysokości należy odwołać się od takiej decyzji i złożyć do ZUS wniosek o wyrażenie zgody na opłacenie składki po terminie. W przypadku, kiedy ZUS nie wyrazi takiej zgody niezbędnym będzie skierowanie do ZUS wniosku o wydanie decyzji o okresach podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, od której przysługuje odwołanie do Sądu.
W odwołaniu warto powołać się na wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w wyroku z dnia 26 lipca 2018 roku w sprawie o sygn. akt III AUa 617/17, gdzie Sąd wskazał: „zważyć należy, że odwołujący po powzięciu wiadomości o przyczynach braku wypłaty zasiłku podjął wszelkie kroki zmierzające do wykazania woli podlegania ubezpieczeniom, tj. uiścił brakującą składkę. Wola odwołującego i okoliczności towarzyszące temu zdarzeniu w ocenie Sądu Apelacyjnego nie powinny być kwestionowane i powinny być wzięte przez organ rentowy pod rozwagę. Pojęcie “uzasadnionego przypadku” nie oznacza bowiem, aby okoliczności na skutek, których osoba ubezpieczona nie dochowała terminu miałyby być szczególnego rodzaju, wyjątkowe i nadzwyczajne, nie wymaga również stwierdzenia braku winy po stronie ubezpieczonego. Przypadek uzasadniony to taki, który obiektywnie usprawiedliwia i wyjaśnia, dlaczego składka nie została zapłacona w terminie, a więc przytacza takie okoliczności życiowe, które tłumaczą powstałe opóźnienie w opłaceniu składki terminowo i w prawidłowej wysokości (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 19 marca 2015 r., III AUa 380/14, Lex nr 1667619, wyrok SA w Łodzi z 21 kwietnia 2015 r., III AUa 943/14, Lex nr 1747276).
Sąd Apelacyjny, podobnie jak Sąd Okręgowy jest zdania, iż w niniejszej sprawie zaistniały wyjątkowe, usprawiedliwione i uzasadnione okoliczności, które pozwalają na uwzględnienie wniosku odwołującego o przywrócenie terminu do uiszczenia składki.(…). Jednoczenie zauważyć należy, iż składka za luty 2016 r. została przez odwołującego zapłacona w niepełnej wysokości i chociażby przez fakt, że organ rentowy swoim działaniem nie zakwestionował tej wpłaty, mogło dać odwołującemu błędne przekonanie, że podlega on ochronie ubezpieczeniowej. Jest to kolejny argument przemawiający za tym, iż działanie odwołującego nie było celowe, a wynikało tylko z niezrozumienia obowiązujących regulacji”.
Oczywiście obniżenie składki przed wypłatą zasiłku nie zawsze wiąże się z tak dalece idącymi konsekwencjami, niemniej jednak nasza praktyka pokazuje, iż podobnych spraw jest co raz to więcej, dlatego warto zachować szczególną ostrożność.