Częstą podstawą decyzji odmawiających przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego jest brak rezygnacji z zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o świadczenie. Organy administracji powołując się na art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, podnoszą iż podstawową przesłanką przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, ich zdaniem świadczenie pielęgnacyjne nie jest kierowane do wszystkich osób sprawujących opiekę, ale wyłącznie do tych, którzy sprawując opiekę zmuszeni są zrezygnować z aktywności zawodowej. Świadczenie to ma być bowiem rekompensatą za rezygnację z pracy i utratę źródła utrzymania.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:
1) matce albo ojcu,
2) opiekunowi faktycznemu dziecka,
3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności – jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Dla ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego bez znaczenia pozostaje, czy opiekun we wcześniejszym okresie pracował i jaki był charakter jego zatrudnienia. Istotne jest bowiem to, że jest zdolny do podjęcia pracy, ale nie może tego uczynić ze względu na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, przy czym zakres tej opieki uniemożliwia jakąkolwiek aktywność zawodową. Innymi słowy mówiąc niepodejmowanie zatrudnienia pozostaje w ścisłym i bezpośrednim związku z koniecznością sprawowania opieki.
Podobne artykuły
