Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych – świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:
- nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;
- w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;
- złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Od kiedy należy liczyć 30 dniowy okres na złożenie wniosku o świadczenie przedemerytalne?
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, 30-dniowy termin na złożenie wniosku o przyznanie świadczenia przedemerytalnego biegnie od daty wydania dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, a nie od wydania decyzji o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych (tak również orzekł Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 29 kwietnia 2015r. sygn. akt: III AUa 1056/14).
Co dzieje się w przypadku uchybienia 30 dniowemu terminowi do złożenia wniosku o przyznanie świadczenia przedemerytalnego?
Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, w szczególnie uzasadnionych przypadkach Zakład Ubezpieczeń Społecznych, na wniosek osoby zainteresowanej, może przywrócić termin złożenia wniosku o przyznanie świadczenia przedemerytalnego.
Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10 września 2013r., sygn. akt: III AUa 653/13, czytamy, iż: “Zwrot “szczególnie uzasadnione przypadki” ma charakter klauzuli generalnej. Każda część tego określenia ma postać niedookreśloną, co skłania do stosowania zindywidualizowanych kryteriów ocennych. Oczywiste jest, że pojęciu “przypadki” należy nadać szerokie znaczenie. Może ono odnosić się do zdarzeń, stanów faktycznych, jak również koncentrować uwagę na kategorii z zakresu zjawisk psychicznych, takich jak wiedza, wola, zamiar, czy wina. Konsekwencją posłużenia się terminem “szczególnie uzasadnione” jest to, że rozwiązanie określone przez wskazany przepis powinno być stosowane wyjątkowo”.
Podobne artykuły
