Przesłanki uprawniające do przyznania zasiłku macierzyńskiego są hermetycznie określone w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (ustawa zasiłkowa) oraz Kodeksie Pracy.
Zgodnie z art. 29 ustawy zasiłkowej:
1. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego:
- urodziła dziecko;
- przyjęła na wychowanie dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do 10 roku życia, i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia;
- przyjęła na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do 10 roku życia.
Z powyższego wynika, iż podstawowym warunkiem wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest urodzenie dziecka w okresie ubezpieczenia chorobowego lub urlopu wychowawczego.
Art. 180. Kodeksu Pracy, stanowi iż:
§ 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:
1) 20 tygodni – w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie;
2) 31 tygodni – w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie;
3) 33 tygodni – w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie;
4) 35 tygodni – w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie;
5) 37 tygodni – w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie.
Pracownica, nie później niż 21 dni po porodzie, może złożyć pisemny wniosek o udzielenie jej, bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze wynikającym z art. 182(1a) § 1.
Zgodnie z art. art. 182(1a) Kodeksu Pracy wynika, iż:
§ 1. Po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego albo zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego pracownik ma prawo do urlopu rodzicielskiego w wymiarze do:
1) 32 tygodni – w przypadku, o którym mowa w art. 180 § 1 pkt 1;
2) 34 tygodni – w przypadkach, o których mowa w art. 180 § 1 pkt 2-5.
W świetle powyższego fakt, że w czasie tego urlopu macierzyńskiego/rodzicielskiego osoba ubezpieczona – matka wyjedzie za granicę na pewien okres lub z zamiarem stałego pobytu, nie ma znaczenia dla wypłaty zasiłku.
Ustawodawca nie określił w żadnym z przepisów jako przesłanki negatywnej do uzyskania/wypłaty zasiłku macierzyńskiego – okoliczności przebywania poza granicami naszego kraju.
Zasiłek macierzyński będzie przysługiwał także w razie, gdy pracownica zdecyduje się rozwiązać stosunek pracy. Ustanie zatrudnienia w czasie pobierania zasiłku macierzyńskiego nie wpływa na uprawnienia do tego świadczenia – do wyczerpania okresu jego wypłaty odpowiadającego wymiarowi urlopów związanych z rodzicielstwem.
Żaden przepis Kodeksu Pracy nie przewiduje, iż opieka może być sprawowana tylko w kraju. Urlop macierzyński/rodzicielski jest płatny niezależnie od miejsca pobytu pracownicy – matki i jej dziecka.
Podobne artykuły
