W ostatnim czasie dostaje od Państwa dużo zapytań dotyczących problematyki ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w sytuacjach, w których w niedługim czasie po zmianie zatrudniającego nas zakładu pracy, pracownik przechodzi na L4.
W dzisiejszym wpisie postaram odpowiedzieć na pytania, które najczęściej zadawane są przez moich klientów.
Na wstępie należy wskazać, iż na podstawie art. 36 ust.1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa:
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem ww. okresu podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.
Zasada ta ulega jednak modyfikacjom w razie zmiany pracodawcy.
Jak wyliczana jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, w sytuacji w której pracownik przed wystąpieniem niezdolności do pracy zmienił pracodawcę?
Powyższa sytuacja również wynika wprost z brzmienia przepisów, a mianowicie art. 36 ust. 4 ustawy o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zgodnie z którym:
“Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy”.
W takim wypadku podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika u tego pracodawcy będącego płatnikiem składek, z którym łączy go stosunek pracy w dacie powstania niezdolności do pracy.
Co w sytuacji kiedy pracownik pracuje w ciągłości, tzn. umowa z kolejnym pracodawcą została zawarta bezpośrednio po ustaniu poprzedniego stosunku pracy?
Ustanie dotychczasowego i nawiązanie kolejnego stosunku pracy, nawet bez przerwy w zatrudnieniu, powoduje, że zakończony stosunek pracy staje się okresem poprzedniego ubezpieczenia chorobowego, który dla potrzeb nabycia prawa do zasiłku chorobowego stanowi okres wliczany do okresu wyczekiwania ale nie stanowi okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Tak wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 marca 2015r. sygn. akt: I UK 223/14.
Oznacza to, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego przez pracownika u tego pracodawcy będącego płatnikiem składek, z którym łączy go stosunek pracy w dacie powstania niezdolności do pracy.
Czy jeżeli niezdolność do pracy zaistniała podczas zatrudnienia u nowego pracodawcy, powstała w okresie krótszym niż jeden miesiąc kalendarzowy od ustania poprzedniej niezdolności do pracy, podstawa wymiaru zasiłku ulegnie ponownemu przeliczeniu?
Norma art. 43 ustawy o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zgodnie z którą podstawy wymiaru zasiłku nie oblicza się na nowo, jeżeli przerwa pomiędzy zasiłkami jest krótsza niż jeden miesiąc kalendarzowy, nie znajduje zastosowania w przypadku powstania kolejnej niezdolności do pracy po zmianie pracodawcy. Ustalenie na nowo podstawy wymiaru zasiłku chorobowego następuje tylko wówczas, gdy wszystkie okresy pobierania zasiłku chorobowego powstały u tego samego pracodawcy.
Jak liczyć postawę wymiaru zasiłku w razie przejścia zakładu pracy na inną firmę (tzw. transmisji pracodawcy)?
Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę nie prowadzi do rozwiązania stosunku pracy. Konwersja ta polega wyłącznie na tym, że w miejsce jednego pracodawcy wstępuje drugi, przy czym zmiana ta polega na kontynuacji tych samych praw i obowiązków. Oznacza to, że tytuł ubezpieczenia pozostaje ten sam, a jedynie z formalnego punktu widzenia w miejsce dotychczasowego płatnika wstępuje nowy. Nie dochodzi zatem do przerwania ubezpieczenia, jak również materialnej zmiany płatnika składek. Wprawdzie inny podmiot realizuje obowiązki płatnika składek, jednak jego powinności są odbiciem tych, które ciążyły na poprzedniku. Tak wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 października 2017r., sygn. akt: II UK 400/17. Biorąc pod uwagę powyższe, uważam iż podstawa wymiaru zasiłku w takim wypadku będzie obliczana z pominięciem art. 36 ust. 4 ustawy.
Podobne artykuły
