W ostatnim czasie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał wiele osób pracujących za granicą do przedstawienia zaświadczenia o braku pozostawania w stosunku pracy na dzień złożenia wniosku o emeryturę. Jednocześnie w razie stwierdzenia jednoczesnego pobierania emerytury i kontynuowania zatrudnienia Zakład uprzedza o możliwości wydania decyzji zobowiązującej do zwrotu nienależnych świadczeń.
W wielu przypadkach tego rodzaju żądanie zwrotu pobranej emerytury będzie bezzasadne, gdyż osoby do niej uprawnione nie miały wpływu na treść składanego wniosku o emeryturę, a tym samym tego rodzaju wypłaty nie będą cechowały się nienależnością.
Powszechną praktyką jest ubieganie się przez osoby zamieszkujące i pracujące za granicą o należną im emeryturę wynikającą ze stażu ubezpieczenia w Polsce. Jednocześnie z uwagi na różnice w podejściu do minimalnego wieku uprawniającego do uzyskania świadczeń emerytalnych w różnych krajach osoby uprawnione do emerytury kontynuują zatrudnienie zagraniczne, aby również tam nabyć uprawnienia emerytalne. Tego rodzaju postępowanie nie narusza żadnych przepisów.
Problem pojawia się gdy we wniosku o uzyskanie emerytury w Polsce nie zadeklarowano faktu dalszego osiągania przychodów z pracy.
Na szczęście w większości przypadków błąd ten nie wynika ze złej woli przyszłego emeryta, ale błędu w postępowaniu urzędnika, który nieprawidłowo wywiązał się ze swoich obowiązków lub niespójności w konstrukcji wniosków emerytalnych składanych w zagranicznych instytucjach, za co obywatel działający w zaufaniu do Państwa nie może ponosić negatywnych konsekwencji.
Kiedy możemy Ci pomóc?
W sytuacji, gdy korzystano z usług zagranicznych instytucji pośredniczących w złożeniu niezbędnej dokumentacji przy ubieganiu się o polską emeryturę konieczne jest odwołanie się od decyzji zobowiązującej do zwrotu wypłaconej emerytury, która przez ZUS niesłusznie uznana zostanie za nienależną. Tego rodzaju odwołanie musi zawierać uzasadnienie, które wykaże, iż postępowanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest sprzeczne z treścią przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Jak powszechnie wiadomo świadczeniem nienależnym może być tylko i wyłącznie świadczenie wypłacone w związku ze świadomym i celowym wprowadzeniem organu rentowego w błąd. Oczywistym jest, że osoba ubiegająca się o emeryturę za pośrednictwem zagranicznej jednostki nie może swoim działaniem wpływać na zadeklarowanie w treści wniosku nieprawdy. Najczęściej urzędnicy, którzy w imieniu polskich obywateli składali odpowiednie wnioski emerytalne nawet nie wymagali tak szczegółowych informacji na temat planów co do dalszego wykonywania pracy. Aby złożyć wniosek za pośrednictwem zagranicznej jednostki konieczne było jedynie przedstawienie niezbędnej dokumentacji i podanie podstawowych danych. Sama treść wniosków dostępnych w zagranicznych urzędach nie zawierała odpowiedniej rubryki pozwalającej na zadeklarowanie tego rodzaju okoliczności.
Przy składaniu odwołania konieczne jest szczegółowe wykazanie, że osoba uprawniona do emerytury swoim działaniem nie wprowadziła organu rentowego w błąd, ale to właśnie wspomniane zagraniczne instytucje nie dopełniły obowiązków należytego przekazania do ZUS informacji o fakcie pozostawania przyszłego emeryta w stosunku pracy.
Tym samym osoby ubiegające się o emeryturę nie mogą być pokrzywdzone w wyniku błędnie złożonego wniosku przez zagraniczną instytucję.
Kiedy żądanie ZUS będzie zasadne?
Niestety, ale w pewnych przypadkach racja stoi po stronie organu rentowego. Zazwyczaj w sytuacji gdy emeryt samodzielnie zajmował się złożeniem wniosku o emeryturę oraz składał go w polskim oddziale ZUS i niezgodnie ze stanem faktycznym nie zadeklarował faktu pozostawania w stosunku zatrudnienia oraz faktu osiągania w przyszłości przychodów z pracy w Polsce lub za granicą.
W większości takich przypadków trudno jest mówić o nieświadomości wprowadzenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w błąd.
W sytuacji, gdy nie widzą Państwo możliwości odwołania się od decyzji ZUS zasadnym będzie skorzystanie z możliwości rozłożenia zobowiązania na mniejsze raty.
Jednak należy pamiętać, iż każdy przypadek jest specyficzny i jeżeli zauważają państwo jakiekolwiek argumenty przemawiające za brakiem świadomości we wprowadzeniu organu rentowego w błąd zasadnym wydaje się skorzystanie z możliwości odwołania od decyzji.
Podobne artykuły
