Częstą tematyką z jaką spotykam się w procesach jest zagadnienie wypadnięcia z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego w skutek błędnie złożonych korekt pierwotnych deklaracji ubezpieczeniowych. Z
Zaistniały problem najczęściej związany jest z następującym stanem faktycznym:
W momencie przejścia na zasiłek chorobowy przedsiębiorca zobowiązany jest do opłacenia pełnych składek za miesiąc w jakim wystąpiła niezdolność do pracy, dopiero po wypłacie zasiłku chorobowego możliwe jest skorygowanie deklaracji rozliczeniowej i proporcjonalne pomniejszenie wysokości składek o liczbę dni niezdolności do pracy. Czasem przy dokonywaniu korekt przez przedsiębiorców wkrada się błąd w postaci wskazania nieprawidłowej ilości dni w jakich przedsiębiorca był niezdolny do pracy. Zdaniem ZUS taka pomyłka powoduje ustanie podlegania pod dobrowolne ubezpieczenie chorobowe od miesiąca w którym wystąpiła, a następczo odmowę prawa do zasiłku chorobowego lub jeżeli błąd został wykryty później – pojawienie się w obrocie prawnym decyzji o odmowie prawa do zasiłków już wypłaconych wraz z zobowiązaniem do ich zwrotu.
Czy ZUS ma rację?
Oczywiście że nie!
Wobec zapłaty przez odwołującego składek pierwotnie w pełnej wysokości, wszelkie poczynania ZUS zmierzające do wyłączenia z ubezpieczenia chorobowego z powodu omyłkowej deklaracji rozliczeniowej są błędne. ZUS nie może interpretować przepisów w oderwaniu o pozostałych norm prawnych. I tak, po myśli art. 31 ustawy systemowej do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio m.in. art. 62 § 1, 3 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Wspomniany zaś art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej wskazuje, że „jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów, dokonaną wpłatę, z zastrzeżeniem § 2, zalicza się na poczet podatku, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże, na poczet którego zobowiązania dokonuje wpłaty”. Przytoczone normy mają natomiast charakter ustawowy, ich ranga jest zatem wyższa od przepisów rozporządzenia. Ewentualna kolizja w rozumieniu tych norm musi być zatem rozstrzygana na korzyść przepisu o
wyższej randze tj. ustawowego.
ZUS niejednokrotnie dokonuje wykładni przepisów jedynie w kierunku dla siebie korzystnym, dlatego w razie otrzymania decyzji o odmowie prawa do zasiłku oraz jego zwrocie, bardzo ważne jest żeby przeanalizować jej treść z prawnikiem specjalizującym się w sprawach ZUS.
Podobne artykuły
